بررسی تاثیر هشت هفته فعالیت منتخب ورزشی بر نیتریک اکساید خون زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع عود کننده-بهبود یابنده

ms یک بیماری خودایمن است که منجر به تخریب غلاف میلین الیگودندروسیتها و آکسونها ی عصبی میشود. در این بیماران تولید رادیکالهای آزاد افزایش مییابد. نیتریک اکساید نیز به عنوان یک رادیکال آزاد در ایجاد این بیماری نقش دارد. به نظر می رسد فعالیت بدنی با تاثیر بر تولید نیتریک اکساید در جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر باشد. بدین منظور در این مطالعه تاثیر هشت هفته فعالیت منتخب ورزشی بر سطح نیتریک اکساید خون و پیشرفت بیماری در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع عود کننده-بهبود یابنده مورد بررسی قرار گرفت. 27 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع عود کننده-بهبود یابنده به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (12 نفر) با میانگین سن 97/6 ±11/30 سال قرار گرفتند. گروه آزمایش 30 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب هدف، 3 بار در هفته و به مدت 8 هفته در تمرینات هوازی دوچرخه ی ثابت شرکت کردند. در این مدت گروه کنترل در هیچ نوع برنامه ورزشی منظم شرکت نکردند. جهت اندازه گیری میزان نیتریک اکساید از آزمودنی ها سه مرحله (هفته 0، هفته 4 و هفته 8) خونگیری به عمل آمد. با استفاده از کیت سنجش نیتریک اکساید و با روش گریس میزان نیتریک اکساید خون ارزیابی شد. پیشرفت بیماری با استفاده از مقیاس وضعیت ناتوانی کورتزکی و vo2max با استفاده از روش بروس اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل کوواریانس و تی مستقل در سطح معنی داری (05/0 p?) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح نیتریک اکساید گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت اما این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. پیشرفت بیماری، در بیماران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. vo2max بیماران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت. بنابراین فعالیت بدنی می تواند در بهبود بیماری مولتیپل اسکلروزیس مفید باشد.